ผู้เขียน: admin

แนะนำตัว

สวัสดีครับ ผมชื่อสิทธา แสนสมบูรณ์สุข ชื่อเล่นชื่อแบต ปัจจุบันเป็น นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาเยอรมัน ชั้นปีที่ 4 งานอดิเรกชอบการถ่ายรูป ฝึกมวยไทยไชยา แล้วก็ขี่รถเที่ยวครับ

จุดเริ่มต้นของการบริจาคโลหิต และการลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครบริจาคสเต็มเซลล์

เริ่มบริจาคโลหิตเมื่อ 2-3 ปีที่แล้วครับ โดยบริจาคที่ศูนย์บริการ โลหิตแห่งชาติครั้งแรกในวันเกิด เพราะผมคิดว่าการที่โลหิตของเราได้นำไปช่วยชีวิตใครสักคนถือเป็นบุญมหาศาล ส่วนการลงทะเบียนเป็นอาสา สมัครบริจาคเสต็มเซลล์ พอดีว่าในวันที่บริจาคโลหิต ไม่คิดว่าจะถูกเรียก ให้มาบริจาคเร็วขนาดนี้เหมือนกัน

ความเข้าใจเรื่องของการบริจาคสเต็มเซลล์

ทราบแค่ว่าเป็นเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดโลหิต หรือสเต็มเซลล์ที่ผลิตจาก ไขกระดูก เพื่อนำไปใช้รักษาโรคทางโลหิต และหาคนที่จะบริจาคได้ยาก เนื่องจากหาคนที่สเต็มเซลล์ตรงกันยากมากครับ

ความรู้สึกเมื่อทราบว่าตนเองมีสเต็มเซลล์ตรงกับผู้ป่วย

แอบตกใจนะครับ (ฮ่าๆ) เพราะตอนที่เจ้าหน้าที่โทรมาแจ้งรู้สึกว่า ลงทะเบียนไปได้ปีกว่า หรืออาจจะไม่ถึงปีครับ ผมก็ถามเจ้าหน้าที่เรื่อง ขั้นตอนการบริจาค หลังจากนั้นก็เข้าไปคุยที่สภากาชาดไทยเลย ดีใจมากครับ

การมีส่วนร่วม และกำลังใจของคนในครอบครัว (โดยเฉพาะคุณแม่ ที่เป็นกำลังใจให้)

ตอนแรกคุณแม่ก็เป็นกังวลครับ ว่าจะมีผลเสียอะไรในระยะยาว หรือว่าต้องมีการเจาะไขกระดูกไหม เพราะเท่าที่ท่านทราบ เรื่องการ เก็บสเต็มเซลล์ค่อนข้างน่ากลัว แต่พอรู้ว่าได้เก็บจากเส้นโลหิตที่แขนได้ ก็โล่งใจครับ ท่านดีใจว่าเหมือนเราได้สร้างมหากุศลที่ยิ่งใหญ่ และแม่ มาเป็นกำลังใจให้วันที่เก็บสเต็มเซลล์ที่สภากาชาดไทยครับ

เชิญชวน

อยากให้ทุกคนได้ลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครบริจาคสเต็มเซลล์ ไว้ครับ เพราะเราไม่ทราบว่าอาจจะมีใครมุมใดมุมหนึ่งของโลกกำลังรอ ความช่วยเหลือจากคุณอยู่ก็เป็นได้ เมื่อคุณมีโอกาสที่จะเสียสละบางอย่าง ซึ่งร่างกายสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้ เพื่อเปลี่ยนชีวิตคนหนึ่งไปตลอดกาล

การให้โอกาสได้มีชีวิตใหม่ คุณจะคว้าไว้ไหมครับ ตอนที่ผมบริจาค สเต็มเซลล์ ผมได้แอดมิดอยู่ห้องติดกับผู้ป่วยเด็กอายุ 16 ปี ซึ่งป่วยเป็น มะเร็งเม็ดโลหิตขาว เป็นโลหิตกรุ๊ปหายาก และกำลังขาดเกล็ดเลือด ตอนนั้นผมคิดว่าถ้าวันหนึ่งเป็นผมที่ต้องนอนรอความช่วยเหลือแบบนั้น ขึ้นมา ผมจะเป็นอย่างไร อะไรที่เราสามารถมอบให้กันได้ในฐานะเพื่อนมนุษย์ ก็ทำเถอะครับ โลกเรามันจะได้น่าอยู่ขึ้น 🙂

สาคริต  นันทจิต  ผู้บริจาคร่างใหญ่ ใจดี

ฟิตร่างกาย….ให้สเต็มเซลล์ผู้ป่วยชาวอเมริกัน

ครอบครัวเฮ….สเต็มเซลล์ตรงกับผู้ป่วยอเมริกัน

ทุกคนในครอบครัวเฮลั่น เมื่อทราบว่าเรามีสเต็มเซลล์ตรงกับผู้ป่วย  โดยความรู้สึกส่วนตัว ผู้ป่วยเป็นคนสหรัฐอเมริกา แต่บังเอิญมาเจอสเต็มเซลล์จากผม ซึ่งเป็นคนไทย ผมคิดว่าเราคงจะต้องทำบุญร่วมกันมา เพราะสัดส่วนที่เราจะเจอสเต็มเซลล์จากชาวต่างชาติ มีเพียง 1 ใน 50,000 เท่านั้น

ฟิตร่างกายเตรียมความพร้อมก่อนให้

ผมพยายามฟิตร่างกายให้แข็งแรง โดยการวิ่งวันละ 10 กิโลเมตร ตลอดระยะเวลากว่า 5 เดือน ก่อนทำการบริจาค เพราะทราบตัวเองดีว่า จะบริจาคสเต็มเซลล์ให้กับใครนั้น ต้องเริ่มจากการสร้างความแข็งแรงให้กับร่างกายก่อนเป็นสำคัญ เพื่อให้สเต็มเซลล์ที่ผู้ป่วยได้รับไป    เป็นสเต็มเเซลล์ที่มีคุณภาพสูงสุด

บริจาคสเต็มเซลล์ทางกระแสโลหิต

เนื่องจากผู้ป่วยเป็นชาวอเมริกัน ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดโลหิตขาวเฉียบพลัน และมีน้ำหนักตัวถึง 136 กิโลกรัม  ผมต้องแบกรับน้ำหนักตัวเขาเยอะมาก การเก็บสเต็มเซลล์ของผม จึงต้องทรหดอดทนพอสมควร  เพราะต้องใช้สเต็มเซลล์ในปริมาณมาก และต้องกระตุ้นยาในปริมาณที่สูงกว่าผู้บริจาคทั่วๆ ไป ผมได้รับการฉีดยากระตุ้น GCSF เป็นเวลา 5 วัน เพราะต้องกระตุ้นสเต็มเซลล์ออกมาให้ได้มากที่สุด หลังจากฉีดยากระตุ้นตัวนี้ จะส่งผลให้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ตัวร้อน เหมือนจะเป็นไข้ โดยฉีดทั้งเช้า และบ่าย หลังจากนั้นแพทย์จะดำเนินการเก็บสเต็มเซลล์จากทางกระแสโลหิต ใช้เวลาในการบริจาค 2 วัน    วันละประมาณ 3-4 ชั่วโมง และต้องทานแคลเซียมเสริม ป้องกันอาการมือสั่น ปากสั่น เพราะขาดแคลเซียม หลังจากการบริจาคสเต็มเซลล์ ผมก็กลับมาวิ่ง และฟิตร่างกายเหมือนเดิม เตรียมความพร้อม เผื่อว่าในอนาคตจะมีสเต็มเซลล์ไปตรงกับใครอีกครับ

เชิญชวน

อย่าได้กลัวการบริจาคสเต็มเซลล์เลยครับ เพียงแค่เราดูแลร่างกายให้แข็งแรง ออกกำลังกายทุกวัน เราก็พร้อมเป็นผู้ให้ได้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการบริจาคโลหิต อวัยวะ ดวงตา ร่างกาย หรือแม้กระทั่งสเต็มเซลล์ การให้ในรูปแบบนี้ เป็นประสบการณ์ที่สร้างความสุข และความสนุกให้กับชีวิต