หมวดหมู่: จากใจถึงใจ

เคยได้รับการผ่าตัด และต้องใช้โลหิตบริจาคจำนวนมากจากผู้อื่น
สิ่งนั้นจึงเป็นเสมือนจุดเริ่มต้นของการทำดี ด้วยการบริจาคโลหิต และบริจาคสเต็มเซลล์ในวันนี้
จุดเริ่มต้นของการให้โลหิต
ยุ้ยเคยได้รับการผ่าตัดลำไส้ใหญ่ เนื่องจากลำไส้อุดตัน อยู่ในห้องไอซียูนานร่วมเดือน เพราะอาการแย่ลง ช่วงนั้นเกล็ดโลหิตต่ำ ยุ้ยจึงได้
รับโลหิตจากผู้บริจาคจำนวนมาก เหตุการณ์วันนั้นกลายเป็นจุดเปลี่ยนชีวิต และความคิดของยุ้ย ในเมื่อเราเป็นผู้ได้รับ และมีชีวิต
ใหม่ที่ดี เราก็อยากเป็นผู้ให้ชีวิตที่ดีกับผู้อื่นบ้าง ตั้งใจว่า จะบริจาคโลหิตตลอดไป และอีกสาเหตุที่ทำให้ยุ้ยบริจาคโลหิต คือ ยุ้ยมี
คุณพ่อเป็นแรงบันดาลใจ คุณพ่อเป็นผู้บริจาคโลหิตมาก่อน อยากสานต่อเจตนารมย์จากคุณพ่อ
กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ
กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่ต้องเริ่มจากตัวเราก่อน เราต้องต่อสู้ อดทนกับอุปสรรคที่เจอ แล้วผ่านมันไปให้ได้ ต่อให้มีกำลังใจจาก
คนอื่นมากมาย แต่ถ้าตัวเราเองไม่สู้ ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น และกำลังใจจาก “ครอบครัว” เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน เพราะครอบครัวเปรียบ
เสมือนพื้นที่เล็กๆ ที่ทำให้ยุ้ยรู้สึกปลอดภัย เราสามารถแสดงความอ่อนแอได้อย่างไม่อายใคร เพราะฉะนั้นหากยุ้ยทุกข์ใจ ก็จะมีครอบ
ครัวนี่แหละ ที่คอยรับฟัง และให้กำลังใจยุ้ยเสมอ
ให้โลหิต ให้สเต็มเซลล์
ปกติยุ้ยบริจาคโลหิตกับหน่วยเคลื่อนที่ในมหาวิทยาลัย และมีโอกาสได้มาบริจาคโลหิตที่ศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติ เห็นเคาน์เตอร์รับลง
ทะเบียนอาสาสมัครหาคู่แท้สเต็มเซลล์ และได้ทราบว่าสเต็มเซลล์จากผู้บริจาคสามารถนำไปรักษาโรคทางโลหิตให้หายขาดได้ เลย

ตัดสินใจลงทะเบียนไว้ ระยะเวลาเพียงไม่ถึง 6 เดือน เจ้าหน้าที่แจ้งว่าเรามี สเต็มเซลล์เข้ากับผู้ป่วย ตอนนั้นคิดไปไกลแล้วว่า เราจะได้

ช่วยเขาแล้ว เขาจะหายป่วยแล้ว ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะได้ให้ สเต็มเซลล์กับผู้ป่วยคนนี้หรือเปล่า ได้แต่ภาวนาขอให้เราได้ช่วยเขา และขอให้

ทุกอย่างเข้ากันได้ดีกับผู้ป่วย เพราะเรารู้ว่าโอกาสที่จะหาสเต็มเซลล์ตรงกันนั้น มันยากมากจริงๆ เมื่อเจอแล้ว ก็อยากช่วยให้ถึงที่สุด ซึ่ง

หลังจากเก็บสเต็มเซลล์เรียบร้อยแล้ว สุขภาพร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ดี ไม่มีความผิดปกติใดๆ แถมยังให้ความรู้สึกว่าร่างกายแข็งแรงขึ้น

ด้วยซ้ำ ส่วนสุขภาพใจ เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขค่ะ

เชิญชวนเยาวชน

เพราะโลหิตเป็นปัจจัยที่สำคัญกับชีวิตมนุษย์ ถึงมีเงินล้นฟ้า ก็ซื้อชีวิตกลับมาไม่ได้ เพียงแค่เรามีแค่น้ำใจ ช่วยเหลือชีวิตเพื่อน

มนุษย์ด้วยกัน ก็ถือเป็นกุศลอันสูงสุดกับตัวเราค่ะ มีความสุขทั้งผู้ให้ และผู้รับ ปัจจุบัน ยังมีผู้ป่วยอีกหลายชีวิต รอความช่วยเหลืออยู่ เรา

มาร่วมกันสานฝัน และความหวังของพวกเขาให้เป็นจริงกันเถอะค่ะ

แนะนำตัว

สวัสดีครับ ผมชื่อสิทธา แสนสมบูรณ์สุข ชื่อเล่นชื่อแบต ปัจจุบันเป็น นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาเยอรมัน ชั้นปีที่ 4 งานอดิเรกชอบการถ่ายรูป ฝึกมวยไทยไชยา แล้วก็ขี่รถเที่ยวครับ

จุดเริ่มต้นของการบริจาคโลหิต และการลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครบริจาคสเต็มเซลล์

เริ่มบริจาคโลหิตเมื่อ 2-3 ปีที่แล้วครับ โดยบริจาคที่ศูนย์บริการ โลหิตแห่งชาติครั้งแรกในวันเกิด เพราะผมคิดว่าการที่โลหิตของเราได้นำไปช่วยชีวิตใครสักคนถือเป็นบุญมหาศาล ส่วนการลงทะเบียนเป็นอาสา สมัครบริจาคเสต็มเซลล์ พอดีว่าในวันที่บริจาคโลหิต ไม่คิดว่าจะถูกเรียก ให้มาบริจาคเร็วขนาดนี้เหมือนกัน

ความเข้าใจเรื่องของการบริจาคสเต็มเซลล์

ทราบแค่ว่าเป็นเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดโลหิต หรือสเต็มเซลล์ที่ผลิตจาก ไขกระดูก เพื่อนำไปใช้รักษาโรคทางโลหิต และหาคนที่จะบริจาคได้ยาก เนื่องจากหาคนที่สเต็มเซลล์ตรงกันยากมากครับ

ความรู้สึกเมื่อทราบว่าตนเองมีสเต็มเซลล์ตรงกับผู้ป่วย

แอบตกใจนะครับ (ฮ่าๆ) เพราะตอนที่เจ้าหน้าที่โทรมาแจ้งรู้สึกว่า ลงทะเบียนไปได้ปีกว่า หรืออาจจะไม่ถึงปีครับ ผมก็ถามเจ้าหน้าที่เรื่อง ขั้นตอนการบริจาค หลังจากนั้นก็เข้าไปคุยที่สภากาชาดไทยเลย ดีใจมากครับ

การมีส่วนร่วม และกำลังใจของคนในครอบครัว (โดยเฉพาะคุณแม่ ที่เป็นกำลังใจให้)

ตอนแรกคุณแม่ก็เป็นกังวลครับ ว่าจะมีผลเสียอะไรในระยะยาว หรือว่าต้องมีการเจาะไขกระดูกไหม เพราะเท่าที่ท่านทราบ เรื่องการ เก็บสเต็มเซลล์ค่อนข้างน่ากลัว แต่พอรู้ว่าได้เก็บจากเส้นโลหิตที่แขนได้ ก็โล่งใจครับ ท่านดีใจว่าเหมือนเราได้สร้างมหากุศลที่ยิ่งใหญ่ และแม่ มาเป็นกำลังใจให้วันที่เก็บสเต็มเซลล์ที่สภากาชาดไทยครับ

เชิญชวน

อยากให้ทุกคนได้ลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครบริจาคสเต็มเซลล์ ไว้ครับ เพราะเราไม่ทราบว่าอาจจะมีใครมุมใดมุมหนึ่งของโลกกำลังรอ ความช่วยเหลือจากคุณอยู่ก็เป็นได้ เมื่อคุณมีโอกาสที่จะเสียสละบางอย่าง ซึ่งร่างกายสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้ เพื่อเปลี่ยนชีวิตคนหนึ่งไปตลอดกาล

การให้โอกาสได้มีชีวิตใหม่ คุณจะคว้าไว้ไหมครับ ตอนที่ผมบริจาค สเต็มเซลล์ ผมได้แอดมิดอยู่ห้องติดกับผู้ป่วยเด็กอายุ 16 ปี ซึ่งป่วยเป็น มะเร็งเม็ดโลหิตขาว เป็นโลหิตกรุ๊ปหายาก และกำลังขาดเกล็ดเลือด ตอนนั้นผมคิดว่าถ้าวันหนึ่งเป็นผมที่ต้องนอนรอความช่วยเหลือแบบนั้น ขึ้นมา ผมจะเป็นอย่างไร อะไรที่เราสามารถมอบให้กันได้ในฐานะเพื่อนมนุษย์ ก็ทำเถอะครับ โลกเรามันจะได้น่าอยู่ขึ้น 🙂

สาคริต  นันทจิต  ผู้บริจาคร่างใหญ่ ใจดี

ฟิตร่างกาย….ให้สเต็มเซลล์ผู้ป่วยชาวอเมริกัน

ครอบครัวเฮ….สเต็มเซลล์ตรงกับผู้ป่วยอเมริกัน

ทุกคนในครอบครัวเฮลั่น เมื่อทราบว่าเรามีสเต็มเซลล์ตรงกับผู้ป่วย  โดยความรู้สึกส่วนตัว ผู้ป่วยเป็นคนสหรัฐอเมริกา แต่บังเอิญมาเจอสเต็มเซลล์จากผม ซึ่งเป็นคนไทย ผมคิดว่าเราคงจะต้องทำบุญร่วมกันมา เพราะสัดส่วนที่เราจะเจอสเต็มเซลล์จากชาวต่างชาติ มีเพียง 1 ใน 50,000 เท่านั้น

ฟิตร่างกายเตรียมความพร้อมก่อนให้

ผมพยายามฟิตร่างกายให้แข็งแรง โดยการวิ่งวันละ 10 กิโลเมตร ตลอดระยะเวลากว่า 5 เดือน ก่อนทำการบริจาค เพราะทราบตัวเองดีว่า จะบริจาคสเต็มเซลล์ให้กับใครนั้น ต้องเริ่มจากการสร้างความแข็งแรงให้กับร่างกายก่อนเป็นสำคัญ เพื่อให้สเต็มเซลล์ที่ผู้ป่วยได้รับไป    เป็นสเต็มเเซลล์ที่มีคุณภาพสูงสุด

บริจาคสเต็มเซลล์ทางกระแสโลหิต

เนื่องจากผู้ป่วยเป็นชาวอเมริกัน ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดโลหิตขาวเฉียบพลัน และมีน้ำหนักตัวถึง 136 กิโลกรัม  ผมต้องแบกรับน้ำหนักตัวเขาเยอะมาก การเก็บสเต็มเซลล์ของผม จึงต้องทรหดอดทนพอสมควร  เพราะต้องใช้สเต็มเซลล์ในปริมาณมาก และต้องกระตุ้นยาในปริมาณที่สูงกว่าผู้บริจาคทั่วๆ ไป ผมได้รับการฉีดยากระตุ้น GCSF เป็นเวลา 5 วัน เพราะต้องกระตุ้นสเต็มเซลล์ออกมาให้ได้มากที่สุด หลังจากฉีดยากระตุ้นตัวนี้ จะส่งผลให้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ตัวร้อน เหมือนจะเป็นไข้ โดยฉีดทั้งเช้า และบ่าย หลังจากนั้นแพทย์จะดำเนินการเก็บสเต็มเซลล์จากทางกระแสโลหิต ใช้เวลาในการบริจาค 2 วัน    วันละประมาณ 3-4 ชั่วโมง และต้องทานแคลเซียมเสริม ป้องกันอาการมือสั่น ปากสั่น เพราะขาดแคลเซียม หลังจากการบริจาคสเต็มเซลล์ ผมก็กลับมาวิ่ง และฟิตร่างกายเหมือนเดิม เตรียมความพร้อม เผื่อว่าในอนาคตจะมีสเต็มเซลล์ไปตรงกับใครอีกครับ

เชิญชวน

อย่าได้กลัวการบริจาคสเต็มเซลล์เลยครับ เพียงแค่เราดูแลร่างกายให้แข็งแรง ออกกำลังกายทุกวัน เราก็พร้อมเป็นผู้ให้ได้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการบริจาคโลหิต อวัยวะ ดวงตา ร่างกาย หรือแม้กระทั่งสเต็มเซลล์ การให้ในรูปแบบนี้ เป็นประสบการณ์ที่สร้างความสุข และความสนุกให้กับชีวิต